اواخر مهرماه سال ۱۳۹۸ بهاره زارع بهاری دختر شایسته ایران در مسابقه «میس گلوب ۲۰۱۸ چین» از طریق شبکه های اجتماعی اعلام کرد با فشار جمهوری اسلامی پلیس فرودگاه مانیل در فیلیپین قصد دیپورت او به ایران را دارد.
زارع بهاری در جریان مسابقات دختر شایسته چین با پرچم شیر و خورشید و عکس شاهزاده رضا پهلوی به روی صحنه رفته که همین باعث جلب توجه فعالان رسانه‌ای و سیاسی نسبت به او شده بود.
خانم بهاری ادعا میکند که به عنوان دانشجوی دندانپزشکی شش سال است در فیلیپین اقامت دارد. به نقل از خود او هفتم مهرماه سال ۱۳۹۸ برای شرکت در مسابقه دخترشایسته تونس از فیلیپین عازم دوبی میشود تا از آنجا به تونس پرواز کند اما در بدو ورود ماموران فرودگاه تونس می‌خواستند او را به ایران دیپورت کنند. با وساطت شاهزاده رضا پهلوی ماموران فرودگاهی تونس به جای ایران او را به اردن بازمی‌گردانند.
بهاره زارع بهاری در بازگشت به محل اقامتش در فیلیپین بار دیگر گرفتار میشود و اینبار پلیس فرودگاه مانیل تصمیم به بازگرداندن وی به ایران می‌گیرد.
بسیاری از فعالان سیاسی و اجتماعی و همینطور خبرنگاران تلاش کردند تا با خبررسانی در مورد او و خطراتی که ممکن است در صورت بازگشت به ایران برایش ایجاد شود، دولت فیلیپین را از این تصمیم منصرف کنند.
او ادعا کرده وقتی در فرودگاه مانیل در یک اتاق کوچک بدون امکانات حبس بوده و روزهای پر استرسی را می‌گذرانده تعدادی از اعضای فرشگرد برای کمک با او تماس گرفتند که یکی از آنها میترا جشنی فعال سیاسی و هنرمند نقاش بود.
ادعاهای بهاره زارع بهاری علیه اعضای بنیاد فرشگرد
بهاره زارع ادعا کرده که به میترا جشنی گفته است: «احتیاج به وکیل دارد تا پرونده اینترپل او را ببندد تا وارد فیلیپین شود و درسش را تمام کند.» او همچنین ادعا میکند که «علیرغم اینکه به میترا جشنی گفته بودم وکلای فیلیپینی نمیخواهم دو وکیل فیلیپینی دو روز بعد با من ملاقات کردند اما خانم جشنی را نمی شناختند و گفتند که از طرف علی آمدیم». به نقل‌قول مکرر زارع بهاری، افراد زیادی خواستند به وی کمک کنند از جمله آقای شهرام همایون اما خانم جشنی به هیچ کسی اجازه ورود نداده، کمک همه را رد کرده و گفته است «هرکسی را خواستی که به تو کمک کند به من وصل کن...». بهاره همچنین میگوید که میترا جشنی وی را وادار کرده با دکتر کاوه موسوی و نازنین افشین جم قطع ارتباط کند.
او مکررا در لایوهای اینستاگرامی‌اش گفته است که هرگز نمی خواسته در فیلیپین پناهنده شود. پناهنده شدنش چیزی بوده که خانم جشنی بر سر زبانها انداخته و شروان فشندی دائم می گفته که برایش ویزای آمریکا جور میکند.
بهاره زارع میگوید «طبق ادعای خانم جشنی مبلغ ۲۰ هزار دلار مخارج وکیل شده اما من مطمئنم همچین پولی به وکیل پرداخت نشده است. از خانم جشنی خواستم قرارداد با وکلا و رسید پرداخت را برایم ارسال کنند اما اعضای فرشگرد من را بلاک کردند».
جریان مرتضی (دوست خانم زارع بهاری) از زبان بهاره زارع بهاری
زارع بهاری درباره شخصی بنام مرتضی میگوید: «وقتی در ترانزیت فرودگاه مانیل بودم هم دانشگاهی من که برای کمک به فرودگاه آمد بازداشت شد. پلیس برای آزادی او خسارت خواست. موضوع را به خانم جشنی گفتم و ایشان همان وکیل را فرستاد و گفتند ۲۴ ساعت بعد آزاد میشود اما نه تنها آزاد نشد بلکه بیشتر از ۱۰ روز بازداشت شد و وکیل مدام میگفت ممکن است او هم دیپورت شود. پس از آنکه آزاد شدم به دادگاه رفتم که وکیل گفت شما بدهی دارید و دستمزدم کامل پرداخت نشده است! در حالی که خانم جشنی صبح همان روز مدعی بود ۲۰ هزار دلار پرداخت کرده است. وکیل را راضی کردم از پرونده دوستم کنارگیری کند. بعداً قاضی به من گفت دخترم چرا خسارت را پرداخت نمیکنی تا ماجرا تمام شود؟ او گفت اگر دوست شما بعد از ۲۴ ساعت خسارت داده بود اصلا کار به دادگاه نمیکشید. شش هزار پزو جریمه را پرداخت کردم (حدود ۱۱۰ دلار) و پرونده او بسته شد. میترا جشنی دائم میگفت برای آزادی دوستت وثیقه خواسته اند و چون مبلغ سنگین است داریم کمک جمع میکنیم اما کل مبلغ ۳۵۰ پزو (حدود ۵۰ دلار) بود.»
یکی از تهمت های بهاره زارع بهاری به بنیاد فرشگرد در فضای عمومی
پاسخ خانم میترا جشنی، مدیر اجرایی بنیاد فرشگرد به ادعاهای بهاره زارع بهاری
اما در طرف مقابل خانم جشنی به نمایندگی از طرف بنیاد فرشگرد با قاطعیت ادعاهای خانم زارع بهاری را رد می کند.
خانم جشنی همچنان معتقد است که خانم زارع بهاری در شرایط روحی مناسبی قرار نداشته است و کمک به ایشان در شرایطی که طبق اطلاعات رسیده خطر دیپورت شدن جان خانم زارع بهاری را تهدید می کرده، عملی انسان دوستانه بوده است.
در مورد ادعاهای خانم زارع بهاری، خانم جشنی به طور خاص به موارد زیر اشاره کرده است.
هزینه های حقوقی و غیرحقوقی انجام شده برای بهاره زارع بهاری
در مورد هزینه های پرونده خانم زارع بهاری، خانم جشنی می گوید که هزینه های مربوط به این فرد شامل هزینه های حقوقی و سایر مخارج (از جمله هزینه خوراک و هتل) بوده است. هزینه حقوقی این پرونده ۱٬۰۴۰٬۳۶۰ پزوی فیلیپین بوده است که رقمی نزدیک به بیست و یک هزار دلار امریکا می باشد.
این رقم به طور تمام و کمال پرداخت شده است و وکیل پرونده نیز دریافت آن را تایید کرده است.
بخشی از این مبلغ در شروع کار وکیل، در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۹ به ایشان پرداخت شده و مابقی آن به علاوه هزینه های غیر حقوقی پرونده در تاریخ ۲۰ نوامبر به وکیل پرداخت شده است.
همچنین بعد از ادعاهای بی پایه خانم زارع بهاری، ما بار دیگر با وکیل پرونده تماس گرفتیم که وکیل مجددا تایید کرد که تمام هزینه ها پرداخت شده است. ما ایمیل وکیل مبنی بر دریافت کامل هزینه را به خانم زارع بهاری فرستادیم که اتفاقا این خانم ماه‌ها بعد این ایمیل را در شبکه های اجتماعی خود به اشتراک گذاشت که موجب انتقاد برخی از نوع رفتار و برخورد و دروغگویی ایشان شد.
اسکرین شات ایمیل تایید دریافت کامل وجه الوکاله توسط وکیل خانم زارع بهاری
میترا جشنی با تایید بالا بودن این مبلغ میگوید که هزینه بالای این پرونده برای بنیاد فرشگرد آسان نبود و برخی دیگر از فعالیت‌های این بنیاد را تحت تاثیر قرار داد.
علت بالا بودن هزینه‌ها از دید میترا جشنی فوری بودن پرونده و در ضمن تقاضاهای ویژه خانم زارع بهاری بوده است.
به عنوان مثال خانم زارع بهاری درخواست کردند که وکلا هر روز دو بار به ایشان به طور حضوری سر بزنند. میزان دستمزد وکلا و سایر کارمندان حقوقی بین ساعتی ۴۰۰۰ پزو (۸۰ دلار امریکا) تا ساعتی ۲۰۰۰ پزو (۴۰ دلار امریکا) متغیر بوده است. در تیم حقوقی برای پرونده خانم زارع بهاری و آقای مرتضی مین باشی معین بیش از ۴۰۰ ساعت وقت صرف شده است.
تیم حقوقی این دو پرونده شامل چهار وکیل و سه نفر کارمند وکالتخانه بودند. از تاریخ ۱۹ اکتبر که تیم حقوقی مشغول این پرونده بود تا ۷ نوامبر که وکلا موفق شدند پروسه عدم دیپورت خانم زارع بهاری و حصول درخواست پناهندگی ایشان را با موفقیت به پایان برسانند.
علاوه بر کارهای پناهندگی و حضور روزانه در فرودگاه، تیم حقوقی در مورد دستگیری آقای مرتضی مین باشی و همچنین تحقیق در مورد ماهیت ادعای اینترپل مشغول بودند. بنا بر اطلاعاتی که خانم بهاری و سایرین به ما می دادند - که ایشان در خطر استرداد به جمهوری اسلامی قرار داشتند و جانشان در خطر بود - ما از هیچ هزینه ای فروگذار نکردیم.
علاوه بر هزینه های حقوقی، این پرونده مخارج غیر حقوقی نیز داشته است. به گفته خانم جشنی، مخارج غیر حقوقی این پرونده بالغ بر ۱۲۶٬۱۸۲ پزو یا حدود ۲٬۵۰۰ دلار می باشد. این هزینه ها شامل هزینه غذا (حدود هفتاد هزار پزو)،هزینه چند روز هتل بعد از آزادی ایشان از ترانزیت فرودگاه (حدود بیست هزار پزو)، همچنین پول نقدی که ایشان برای مخارج متفرقه دریافت کردند (ده هزار پزو)، و سایر خریدهای دیگر (مثل سلفی استیک برای خانم زارع بهاری) می باشد.
در هنگام اقامت اجباری در بخش ترانزیت فرودگاه مانیل، خانم بهاری از غذای داخل فرودگاه شکایت داشتند و تیم وکلا برای ایشان از خارج از فرودگاه خوراک می بردند.
رسیدهای غذا و نوشیدنی ۱
.
Download • 2.74MB
رسیدهای غذا و نوشیدنی ۲
.
Download • 4.98MB
رسید خریدها شامل سلفیستیک
.pdf
Download PDF • 2.89MB
پاسخ میترا جشنی به ادعای بهاره زارع بهاری مبنی بر ممانعت بنیاد فرشگرد از کمک رسانی و حمایت سایر هموطنان به وی
خانم میترا جشنی می گوید بنیاد فرشگرد هرگز مانع کمک افراد دیگر به خانم زارع بهاری نشده بلکه حتی ایشان را تشویق کرده تا در حد امکان از کمکهای افرادی که مایل به کمک بودند نیز استفاده شود. به عنوان مثال هنگامی که در پایان مراحل قانونی و دریافت پناهندگی از فلیپین، خطر دیپورت شدن خانم زارع بهاری رفع شد، خانم زارع بهاری از بنیاد فرشگرد تقاضا می کند تا هزینه اقامت طولانی تر در هتل و بادیگارد و محافظ شخصی ایشان را متحمل بشود. اما با توجه به محدودیتهای مالی بنیاد، خانم جشنی از خانم زارع بهاری تقاضا می کند تا برای این مورد از افراد دیگری که مایل به کمک به ایشان هستند کمک بگیرد.
ماجرای نازنین افشین جم، کاوه موسوی و کاوه شهروز و پاسخ خانم جشنی به ادعاهای بهاره زارع بهاری در این باره
خانم جشنی در مورد ادعای خانم زارع بهاری که گفته بود خانم جشنی از ایشان خواسته بود تا ارتباطش را با خانم نازنین افشین جم و دکتر کاوه موسوی قطع کند، با رد این ادعا می گوید: ضمن احترام به خانم افشین جم، ما اصولا از ارتباط خانم افشین جم با خانم زارع بهاری اطلاعی نداشتیم تا اینکه مشاهده کردیم پس از اینکه در ۶ نوامبر وکلای ما موفق شدند پناهندگی خانم زارع بهاری را تکمیل کنند و خطر دیپورت ایشان رفع شد، خانم افشین جم در این مورد در شبکه های اجتماعی پستی گذاشتند. در این پست فیسبوکی، خانم افشین جم با اعلام اینکه خانم زارع بهاری موفق به دریافت پناهندگی فیلیپین شده است، از وکلا دکتر کاوه موسوی، کاوه شهروز و پیام اخوان و شورای گذار در این باره تشکر کرده بودند.
این امر برای ما تعجب آور بود چون تا جایی که ما در جریان بودیم، دکتر کاوه موسوی و دکتر کاوه شهروز و دکتر پیام اخوان فاقد پروانه و مجوز وکالت در فیلیپین هستند و به عنوان وکیل در روند پناهندگی خانم زارع بهاری در فیلیپن دخالتی نداشتند.
در این مورد از خانم زارع بهاری توضیح خواستیم که ایشان به ما گفتند خانم افشین جم به اشتباه این کار را کرده است. تا این لحظه نیز ما از کمک یا پشتیبانی شورای گذار و آقای کاوه موسوی در مورد این پرونده اطلاعی نداریم و نمی‌دانم به خانم افشین جم چه اطلاعاتی داده شده بود که ایشان این پست فیسبوکی را گذاشته بودند.
پست فیسبوکی خانم نازنین افشین جم درباره بهاره زارع بهاری
در مورد آقای مرتضی مین باشی معین، خانم جشنی به صراحت می گوید که وکلا برای آزادی ایشان به سرعت اقدام کرده بودند. با توجه به اینکه ورود وکلا به پرونده در روز ۱۹ اکتبر که روز شنبه و تعطیل در فیلیپن انجام شد، وکلا بلافاصله به پرونده ایشان رسیدگی کردند و با پرداخت قرار ضمانت و ودیعه به مبلغ سه هزار پزو در ۲۳ اکتبر، ایشان در روز چهارشنبه ۲۴ اکتبر از بازداشت آزاد شدند. تا هنگام آزادی ایشان، تمام هزینه های مربوط به پرونده ایشان شامل هزینه وکیل و ودیعه و ضمانت توسط بنیاد فرشگرد پرداخت شده بود.
مدارک مربوط به پرداخت قرار ضمانت و آزادی ایشان در روز ۲۴ اکتبر
ادعای بهاره بهاری در مورد عدم درخواست پناهندگی از فیلیپین دروغ است.
همچنین خانم جشنی در مورد اینکه خانم زارع بهاری مدعیست هرگز تقاضای پناهندگی از فیلیپین را نکرده و نمی خواسته وارد فیلیپن شود، با رد ادعای خانم زارع بهاری توضیح داد که خانم زارع بهاری در روز ۱۷ اکتبر (دو روز قبل از ورود وکلای بنیاد فرشگرد به پرونده که در روز ۱۹ اکتبر اتفاق افتاد) خودش و با امضای خودش از دولت فیلیپین تقاضای پناهندگی کرده بود و از اولین درخواستهای خانم زارع بهاری، کمک وکلا برای تکمیل روند پناهندگیش بوده است.
خانم جشنی می گوید که بعدها خانم زارع بهاری به وکلا این اتهام را زد که بدون اجازه او برایش درخواست پناهندگی فیلیپین را داده بودند. اما هنگامی که وکلا به خانم زارع نشان دادند که این فرایند قبل از ورود آنها و به درخواست خود او آغاز شده بود، ایشان از وکلا عذرخواهی کردند.
خانم جشنی تاکید کردند که هیچگونه تعهدی به خانم زارع بهاری، نه خود، نه وکلا و نه هیچ یک از کسانی که با بنیاد فرشگرد مرتبط هستند، مبنی بر اخذ اقامت کشور سوم نداده اند. هزاران پناهجوی ایرانی که بسیاری از ایشان نیز زندانی سیاسی و قربانی شکنجه بوده اند، در سختترین شرایط در کشورهایی همچون ترکیه و یونان و جزایر اطراف استرالیا چشم انتظار دریافت پناهندگی از کشورهای پیشرفته همچون آمریکا، کانادا، استرالیا یا اروپا هستند. اگر بنیاد فرشگرد امکان صدور پناهندگی تضمینی داشت، به این هموطنان کمک می رساند اما افسوس که چنین نیست.
پناهندگی فیلیپین
خانم جشنی تاکید کردند: «همانطور که قبلا عنوان کردم، شخص خانم بهاره زارع بهاری، پیش از ارتباط و آشنایی با وکلای فیلیپینی و حتی قبل از تماس با من، تقاضای پناهندگی را به کشور فیلیپین داده بودند. ایشان حتی در پاسخ به سوالات هموطنان که صراحتا اعطای پناهندگی فیلیپین به ایشان را بدون درخواست شخص وی، امری محال می دانستند، عنوان کرده اند که مجبور به تقاضای پناهندگی از فیلیپین شده اند»
تکمیلی سردبیر
در پایان با توجه به ادعاها و توییت اخیر خانم بهاره زارع بهاری که اسکرین شات آن در ادامه آمده است، چند مورد مشخص را بررسی می کنیم.
جلب توجه با ادعای قصد بازگشت
خانم زارع بهاری هنگامی که در فرودگاه مانیل در نوامبر سال ۲۰۱۹ گرفتار بودند، طبق ادعای خودشان در صفحه فیسبوکشان تصمیم به بازگشت، به ایران می‌گیرند. در این پست، که در ادامه پیوست شده است، بهاره بر خلاف ادعایش که تقاضای پناهندگی نداده، شخصا اعلام کرده است یکی از دلایل عدم توانایی برای اقدام به پروسه بازگشت، درخواست وی برای پناهندگی است. این اقدام چه برای جلب توجه و چه به دلایل مشکلات روحی صرفا توسط خود وی بوده است و ربطی به خانم جشنی یا شخص دیگری ندارد. متاسفانه این امر گویا بر ایشان مشتبه شده که با کمی جلب توجه و سر و صدا می توانند اقامت کشوری مثل کانادا یا آمریکا را کسب کنند. رفتار زارع بهاری در واقع توهین به شعور مخاطب است؛ هموطنان و سایر شهروندان به علت وجود خطر جانی برای بهاره در صورت بازگشت به ایران، از وی حمایت کرده اند نه اخذ پناهندگی آمریکا و کانادا برای وی.
ارتباط بهاره زارع بهاری با امیرحسین اعتمادی
بهاره زارع بهاری در روز سی ام ماه می سال ۲۰۲۱ در توییتر خود از شخص امیر اعتمادی عذرخواهی کرده است. اما داستان این رابطه و عذرخواهی چیست؟
در ۲۷ نوامبر ۲۰۱۹، چند روز پس از جریان دیپورت بهاره بهاری، او با انتشار فایلی ویدیویی در فیسبوکش امیر اعتمادی را متهم به حسادت و مانعی برای اخذ پناهندگی‌اش در آمریکا و کانادا معرفی کرد.
همچنین در لایوی اینستاگرامی در همان دوره، بهاره بهاری تعریف کرد که امیر حسین اعتمادی از طرف شخص شاهزاده با او چندین بار تماس گرفته و بعد هم خود آقای اعتمادی در توییترش، او -خانم بهاری- را متهم به دروغگویی در داستان دیپورت و پناهندگیش کرده است.
(از دقیقه 10:19 سخنان بهاره بهاری درباره امیر حسین اعتمادی را در لینک زیر تماشا کنید)